فارسی
پنجشنبه 01 آذر 1403 - الخميس 18 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 149 - خطبه پيش از درگذشت از دنيا


مطلب قبلی خطبه 148
خطبه 150 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
قَبْلَ مَوْتِهِ
پیش از درگذشت از دنیا
اَيُّهَا النّاسُ، كُلُّ امْرِئ لاق ما يَفِرُّ مِنْهُ فى فِرارِهِ، وَالاَْجَلُ مَساقُ
ای‌ مردم، هر کس مرگی‌ را که از آن فراری‌ است ملاقات خواهد کرد، ایّام زندگی‌ صحنه راندن
النَّفْسِ، وَالْهَرَبُ مِنْهُ مُوافاتُهُ. كَمْ اَطْرَدْتُ الاَْيّامَ اَبْحَثُها عَنْ مَكْنُونِ
به سوی‌ مرگ است، و گریز از مرگ آمدن به سوی‌ آن است. چه روزهایی‌ که در اسرار پنهان مرگ
هذَا الاَْمْرِ، فَاَبَى اللّهُ اِلاّ اِخْفاءَهُ! هَيْهاتَ، عِلْمٌ مَخْزُونٌ. اَمّا
کنجکاوی‌ کردم، ولی‌ خداوند جز پنهان داشتن آن را نخواست! هیهات، این دانشی‌ نهفته است. اما
وَصِيَّتى: فَاللّهُ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً، وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
سفارشم به شما: خداست پس چیزی‌ را با او شریک قرار ندهید، و محمّد صلّی‌ اللّه علیه وآله است
فَلاتُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ. اَقيمُوا هذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ، وَ اَوْقِدُوا هذَيْنِ
پس سنّت او را ضایع نکنید. این دو پایه (یعنی‌ توحید و سنّت) را برپا نگاه دارید، و این دو چراغ را
الْمِصْباحَيْنِ. وَ خَلاكُمْ ذَمٌّ مالَمْ تَشْرُدُوا. حُمِّلَ كُلُّ امْرِىء مِنْكُمْ
بیفروزید. تا وقتی‌ پراکنده نگردید سرزنشی‌ بر شما نیست. به هر یک از شما به اندازه قدرتش
مَجْهُودَهُ، وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ. رَبٌّ رَحيمٌ، وَ دينٌ قَويمٌ،
تکلیف شده، و به نادانان تخفیف داده شده است. خدایتان پروردگاری‌ مهربان، و دینتان دینی‌ استوار،
وَ اِمامٌ عَليمٌ. اَنَا بِالاَْمْسِ صاحِبُكُمْ، وَ اَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ، وَ غَداً
و پیشوایتان پیشوایی‌ داناست. من دیروز همراه شما بودم، امروز مایه عبرت شما هستم، و فردا
مُفارِقُكُمْ. غَفَرَاللّهُ لى وَ لَكُمْ.
از شما جـدایم. خداوند من و شما را بیامـرزد.
اِنْ تَثْبُتِ الْوَطْاَةُ فى هذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذاكَ، وَ اِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَاِنّا
اگر در لغزشگاه دنیا گامم استوار بماند (و زنده باشم) که مراد شماست، و اگر گامم بلغزد (و از دنیا
كُنّا فى اَفْياءِ اَغْصان، وَ مَهَبِّ رِياح، وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمام اضْمَحَلَّ فِى
بروم) چنان بوده که مدتی‌ زیر سایه شاخه ها، و گذرگاه بادها، و در سایه ابرهای‌ متراکمی‌ که در
الْجَوِّ مُتَلَفِّقُها، وَ عَفا فِى الاَْرْضِ مَخَطُّها. وَ اِنَّما كُنْتُ جاراً
فضای‌ آسمان نابود شد، و آثارشان روی‌ زمین از بین رفت به سر برده ایم. من همسایه شما بودم
جاوَرَكُمْ بَدَنى اَيّاماً، وَ سَتُعْقَبُونَ مِنّى جُثَّةً خَلاءً: ساكِنَةً بَعْدَ
که مدتی‌ جسمم با شما مجاورت داشت، و به زودی‌ از من بدنی‌ بی‌ جان: ساکن پس از
حَراك، وَ صامِتَةً بَعْدَ نُطُوق . لِيَعِظْكُمْ هُدُوّى، وَ خُفُوتُ اِطْراقى،
حرکت، و ساکت پس از گویایی‌ به جا خواهد ماند. آرمیدن من، از گردش افتادن زبانم،
وَ سُكُونُ اَطْرافى، فَاِنَّهُ اَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرينَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَليغِ،
و بی‌ حرکت شدن دست و پایم باید شما را پند دهد، چرا که این وضع برای‌ آنان که بخواهند پند گیرند
وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ. وَداعى لَكُمْ وَداعُ امْرِئ مُرْصِد لِلتَّلاقى.
از هر منطق رسا و گفتار با اثر پندآموزتر است. وداع من با شما وداع کسی‌ است که مهیّای‌ دیدار خداست.
غَداً تَرَوْنَ اَيّامى وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرائِرى،
فردا که نیستم ارزش حیات مرا خواهید یافت، و رازهای‌ درونم برایتان آشکار خواهد شد،
وَ تَعْرِفُونَنى بَعْدَ خُلُوِّ مَكانِى، وَ قِيامِ غَيْرى مَقامى.
و آنچنان که باید مرا خواهید شناخت پس از اینکه جایم را خالی‌ دیدید، و دیگری‌ به جای‌ من قرار گرفت.



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^